Zelfmoord wordt beschouwd als een taboe binnen de Moslimgemeenschap. Toch hebben veel moslims zelfmoordgedachten of sterven ze aan zelfmoord. België heeft het hoogste aantal zelfmoorden (per inwoner) in West-Europa – gemiddeld 3 doden per dag. Het is daarom gevaarlijk om geen aandacht te besteden aan deze problematiek die ook in de Moslimgemeenschap voorkomt. We bespreken enkele (foute) ideeën over suicide:
« We praten best niet te veel over zelfmoord, omdat het sommigen op ideeën kan brengen »
Niet praten over zelfmoord helpt niet. Integendeel, deze mensen lijden eenzaam en durven er niet over te praten uit angst om beoordeeld te worden. Iemand die al aan zelfmoord denkt, zal niet méér zelfmoordgedachten hebben omdat je het met hem/haar bespreekt. Angsten die worden gedeeld, zullen eerder afnemen. Het is echter sterk afgeraden om de details van een suïcidezaak waarover je hebt gehoord (de omstandigheden, middelen, plaats enz.) te bespreken, om te vermijden dat men zich hiermee gaat identificeren. Als we zelfmoord bespreken, richten we ons op genezing en hoop en we verwijzen naar professionals in de geestelijke gezondheidszorg.
« Mensen die zelfmoord plegen, gaan naar de hel »
De Islam leert ons de waarde van het leven en het is duidelijk verboden om zelfmoord te plegen. Natuurlijk stellen we onszelf veel vragen over een persoon die zelfmoord heeft gepleegd. Mogen we het Djanaza-gebed over hem/haar bidden? Is de persoon overleden als (niet)-gelovige? We laten dit in de handen van ALLAH SWT. We kennen niet alle factoren die hebben bijgedragen aan iemands zelfmoord. Mensen in een suïcidale toestand hebben vaak cognitieve vervormingen of psychische aandoeningen. Het is belangrijk om niet te speculeren over de spirituele implicaties van zelfmoord. Dit behoort niet tot onze taak als mens. Laten we ons concentreren op het voorkomen van zelfmoord!
« Een zelfmoordpoging is aandacht zoeken »
Elke uiting van zelfmoordgedachten en elke poging moet serieus worden genomen en worden behandeld alsof de persoon de intentie heeft om te sterven. Beschouw een zelfmoordpoging niet simpelweg als een manier om aandacht te zoeken. Het niet reageren op de situatie kan leiden tot verergering van suïcidaal gedrag. De aandacht die ze krijgen, kan wel eens hun leven redden.
« Een zelfmoordpoging gebeurt impulsief »
Een suïcidaal persoon doorloopt een heel proces, van gedachte tot actie, dat gemiddeld twee en een half jaar duurt. Daarbij spelen biologische, psychologische, psychiatrische en sociale aspecten een rol. Wanneer een persoon zelfmoordgedachten kenbaar maakt, wordt de dreiging van zelfmoord zichtbaar en kan het zelfmoordproces op tijd worden gestopt.
« Ik ben geen psycholoog, ik kan niets doen voor iemand met zelfmoordgedachten »
Constant op de hoogte blijven van iedereen die te maken heeft gehad met suïcide of met (symptomen van) geestelijke gezondheidsproblemen in de gemeenschap is de sleutel tot suïcidepreventie. Vrienden en familie zijn vaak de eersten die merken dat er iets mis is en kunnen een cruciale rol spelen door bv. contact op te nemen met een professional. Wanneer mensen naar elkaar luisteren en elkaar steunen, wordt de hele gemeenschap sterker en meer verenigd. Praat over ALLAH SWT en Zijn genade waarin men nooit de hoop mag verliezen, zonder een oordeel te vellen over het veronderstelde geloof van de persoon.
———
We hopen ons steentje bij te dragen in de verandering van de mentaliteiten t.a.v. zelfdoding.
Het is absoluut noodzakelijk om te begrijpen en in gedachten te houden dat zelfmoord te voorkomen is en dat psychische aandoeningen te behandelen zijn. De hierboven genoemde preventiestrategieën zijn erg belangrijk om suïcidepogingen te voorkomen. Deze strategieën omvatten acties op zowel gemeenschaps- als individueel niveau. Net zoals we streven naar het ontwikkelen van een gezonde islamitische omgeving voor onze kinderen en geliefden, moeten we ook streven naar het creëren van een omgeving die geestelijke gezondheid bevordert.
Enkele acties die leiders van moslimgemeenschappen op lange termijn kunnen ondernemen, zijn:
Relaties opbouwen met lokale professionals in de geestelijke gezondheidszorg.
Frequente voorlichting over geestelijke gezondheid en bewustmakingsevenementen in gemeenschapsruimten zoals scholen en moskeeën.
Het ontwikkelen van ondersteunende systemen zoals een adviesorgaan voor geestelijke gezondheid van de Moslimgemeenschap of een crisisresponsteam dat zich toelegt op het bevorderen van de geestelijke gezondheid.
Moge Allah SWT onze gemeenschap versterken en ons in staat stellen om ons te hervormen.
